Bilir misin,
Gidenlerin evlerinde neler olur?
Acı doğar her sabah kahvaltı sofrasına,
Mahzun durur boş sandalyesi sahipsiz,
Boğazda kalır her lokma ekmek,
Gözyaşları önce dışa sonra yüreğe,
Damlar da damlar tükenene kadar…
Gözler hep takılı kalır hüzünle,
Koltuğuna, yatağına,
Terliğine, oyuncağına…
Özlenir dokunulamaz, elbisesine montuna sarılınır
Özlenir koklanamaz, yastığı gömleği koklanır
Özlenir okşanamaz saçları,
Fırçasındaki saç telleri toplanır.
Her odadan ses verir gülüşü, nidası,
Ve her kulak çınlaması bıçaktır, sineye saplanır…
O evlerde,
Kim kimin yüzüne baksa gideni görür,
Dillendirilemez ama hep hatırdadır yokluğu,
İlacı yoktur, hep yürekte diridir sancısı,
Anne, baba, evlat, kardeş gittiğinde
Bilir misin kalanlara neler olur?
-Buket Tahmaz Savaş-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder