dün bugün yarın

kaynak: anonim

Çok zaman önceydi.

O kadar zaman önceydi ki zaman diye bir sey yoktu...

Insanlar günes dogup batincaya kadar yasiyorlardi hayati. Bir daha hiç olmayacakmis gibi dolu ve anlamli. Derken zaman diye üç parçali bir sey icat etti insan. Bir parçasina dün dedi, diger parçasina bugün, öteki parçasina da yarin. Sonra fesat karisti zamana ve insan bugünü unuttu. Dünü düsünüp pisman oldu, yarini düsünüp telaslandi; Ama isin ilginç tarafi tüm telas ve pismanliklari günes dogup batincaya kadar yasadi. Farkinda olmadan rezil etti bugününü. Oysa yarin, bugüne dün diyor, dün de bu gün için yarin diyordu. Bir türlü beceremedi. Bir eliyle yarina, diger eliyle düne yapisti. Bu günü eline yüzüne bulastirdi... Mutsuz oldu insan. Ve ne gariptir ki yarinin telasini da, dünün pismanligini da hep bugün yasadi..

Ama bugünü hiç yasayamadi,
ne yarin ne de dün!